Άγιος βίος

Άγιοι Μάρτυρες

Αγία Δόμνα

Η Αγία Δόμνα ήταν ειδωλολάτρισσα και μάλιστα ήταν Ιέρεια των ειδώλων επί Μαξιμιανού στη Νικομήδεια στον ναό του Δωδεκάθεου. Οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου, την έκαναν και βαπτίστηκε χριστιανή, μαζί με τον υπηρέτη της από τον επίσκοπο Νικομήδειας Κύριλλο. Από τότε μοίραζε στους φτωχούς ότι είχε από την περιουσία της, αλλά και ότι έπαιρνε από το παλάτι. Το έμαθε αυτό ο αρχιυπηρέτης του παλατιού την κατάδωσε αλλά εκείνη έκανε την τρελή και στάλθηκε στον επίσκοπο για θεραπεία. Έπειτα για να αποφύγει τη σύλληψη, ντύθηκε ανδρικά και έθαβε τα λείψανα των μαρτύρων.

Άγιος Φωκάς Ιερομάρτυρας ο Θαυματουργός

Ο Άγιος Φωκάς ο θαυματουργός, επίσκοπος Σινώπης, γεννήθηκε στη Σινώπη του Ευξείνου Πόντου. Ο πατέρας του Πάμφυλος ήταν ναυπηγός στο επάγγελμα και τη μητέρα του την έλεγαν Μαρία. Ο Άγιος Φωκάς από μικρό παιδί αγαπούσε τον Θεό και τους ανθρώπους.

Αγία Θεοδοσία η Παρθένος

Η Αγία Θεοδοσία καταγόταν από την Τύρο της Φοινίκης. Μερικές νεαρές ειδωλολάτρισσες γυναίκες κατήγγειλαν την Αγία Θεοδοσία για την χριστιανική πίστη της στον άρχοντα Ουρβανό, που προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί το Χριστό. Η Αγία δεν άλλαξε γνώμη. Ο Ουρβανός θύμωσε και με θηριώδη τρόπο της έσπασε τα κόκκαλα και πριόνισε τις σάρκες της.Λίγο πριν από το τέλος την πλησίασε πάλι και προσπάθησε άλλη μιά φορά να της αλλάξει γνώμη. Η Θεοδοσία μισοπεθαμένη απάντησε: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο τύραννος διέταξε και την έριξαν στη θάλασσα, όπου και παρέδωσε το πνεύμα της.

Άγιος Βίκτωρ ο Μεγαλομάρτυρας

Ο Άγιος Βίκτωρ έζησε σε δύσκολη εποχή, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αντωνίνος (160 μ.Χ.).Έδρασε κυρίως στην Ιταλία. Εκεί ο Βίκτωρ έτρεχεαπό πόλη σε πόλη και μιλούσε για την Χριστιανική πίστη. Συλλαμβάνεται όμως και εκβιάζεται να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Δεν λυγίζει, του βγάζουν τα μάτια και τον κρεμνούν με το κεφάλι προς τα κάτω. Έτσι παρέδωσε τη γενναία ψυχή του.

Αγία Νίκη

Η Αγία Νίκη ήταν μεταξύ αυτών που πίστεψαν στον Χριστό από τα θαύματα που έκανε ο Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυς, κατά τη διάρκεια του ενδόξου μαρτυρίου του, επί Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.). Για την πίστη της αυτή διώχθηκε μαζί με άλλους και θανατώθηκε δια αποκεφαλισμού το 303 μ. χ. μ

Άγιος Λουκιανός ο ιερομάρτυρας Πρεσβύτερος της Εκκλησίας της Αντιοχείας

Ο Άγιος Λουκιανός καταγόταν από τα Σαμόσατα της Συρίας και οι γονείς του ήταν ευσεβείς. Μετά το θάνατο των γονέων του, μοίρασε την περιουσία του στους πτωχούς. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Αντιόχεια και διακρίθηκε για το κηρύγματός του, με το οποίο παρακινούσε τους πιστούς στο μαρτύριο. Όταν πληροφορήθηκε ότι ο Διοκλητιανός καταδίωκε τους Χριστιανούς στη Νικομήδεια εγκατέλειψε την Αντιόχεια και πήγε εκεί για να τους συμπαρασταθεί. Συνελήφθη όμως από τον Διοκλητιανό, φυλακίσθηκε και ετελεύτησε από πείνα.

Αγία Φεβρωνία

Η Αγία Φεβρωνία, ήταν πολύ όμορφη και αυτή την ομορφιά πλήρωσε με τη ζωή της.Περιζήτητη νύμφη από ηλικία 17 ετών αν και εκίνη διάλεξε το δρόμο του μοναχισμού. Πήγε σε ένα μοναστήρι όπου εκεί ηγουμένη ήταν η θεία της Βρυένη και βρισκόταν , το μοναστήρι, στη Μεσσοποταμία. στα Σύνορα Βυζαντινού και περσικού κράτους.. Παρ 'ότι ήταν πολύ νέα προσαρμόσθηκε εύκολα στους δύσκολους κανόνες της μοναχικής ζωής. Έγινε δε υπόδειγμα για τις άλλες μοναχές για την προθυμία της και το ταπεινό της φρόνημα.

Άγιος Αντίπας Επίσκοπος Περγάμου

Ο Άγιος Αντίπας έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δομιτιανού και μαρτύρησε για την Χριστιανική πίστη. Γνώριζε τους Αγίους Αποστόλους, που τον χειροτόνησαν Επίσκοπο της Εκκλησίας της Περγάμου, όταν ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ήταν εξόριστος στην Πάτμο.

Άγιος Σώζων

Ο Άγιος Σώζων έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. Ζούσε στη Λυκαονία και ονομαζόταν Ταράσιος. Όταν βαπτίσθηκε χριστιανός, ονομάσθηκε Σώζων. Ήταν βοσκός στο επάγγελμα και πολύ πράος όπως τα πρόβατα που έβοσκε. Μελετούσε με επιμέλεια την Αγία Γραφή, και όταν στην εξοχή συναντούσε ειδωλολάτρη, προσπαθούσε να τον κατηχήσει στο Χριστό.

Άγιος Νικηφόρος

O Άγιος Νικηφόρος έζησε όταν αυτοκράτορες ήταν ο Βαλεριανός και ο Γαληνός. Είχε στενή φιλία με κάποιον ιερέα ονόματι Σαπρίκιο, στον οποίο τον συκοφάντησαν άδικα και εκείνος πιστεύοντας τον συκοφάντη τον μισούσε. Ο Νικηφόρος μάταια προσπαθούσε να μάθει το λόγο και του ζητούσε με παρακάλια να τον συγχωρήσει. Ο ιερέας όμως ήταν ανένδοτος.

Pages