αγιος σεβαστιανος

Ο Άγιος Σεβαστιανός μαρτύρησε επί αυτοκράτορος Διοκλητιανού δύο φορές. Την μία παρευρισκόμενος σε δίκη άλλων Χριστιανών ομολόγησε προς έκπληξη όλων ότι και εκείνος ήταν Χριστιανός, προκειμένου να μην τους σκοτώσει ο αυτοκράτορας και για να τους εμψυχώσει προ του μαρτυρίου. Ο Διοκλητιανός διέταξε να τον τοξεύσουν δεμένο σε δέντρο όπως και έγινε. Μαζί του μαρτύρησαν και οι Μαρκελλίνος, Μάρκος, Κάστουλος, Τιβούρτιου, Τραγκιλίνος, Νικόστράτους, Κλαύδιος και Ζωή. Την ημέρα που τον γέμισαν βέλη και νόμιζαν ότι πέθανε μια γυναίκα η Λουκίνα πήγε να πάρει το λείψανό του αλλά ανακάλυψε ότι ακόμα ζούσε. Τον έφερε σπίτι της και ο Άγιος σε λίγες μέρες ήταν καλά. Την δεύτερη φορά ο Διοκλητιανός διέταξε να τον μαστιγώσουν μέχρι θανάτου.

αγιος σεβαστιανος

Ημέρα Εορτασμού:

18 December

Πέθανε:

287 μχ

Γένος:

Άνδρας

Ιδιότητα:

Άγιοι Μάρτυρες

Εκκλησία:

Καθολική εκκλησία

Ορθόδοξη εκκλησία

Άγιος Σεβαστιανός

Ο Άγιος Σεβαστιανός γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι γονείς του ήταν και από γένος αριστοκρατικό και ο Σεβαστιανός προσέλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέβασε στα στρατιωτικά αξιώματα. Έπειτα, ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών.

Όταν όμως άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθη μια ομάδα χριστιανών. Ο Σεβαστιανός το έμαθε και προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που δικάζονταν, δήλωσε ότι είναι και αυτός χριστιανός. Ο Διοκλητιανός διέταξε το θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσει κάτω, τρυπημένος στο στήθος από βέλη.

Το σώμα του πήρε για να το θάψει κάποια χήρα, η Λουκίνα. Είδε όμως, ότι ανέπνεε ακόμα. Τον πήγε σπίτι της και σε λίγες ήμερες ο Σεβαστιανός ανέκτησε την υγεία του.
Ολοι του είπαν να φυλάγεται και αν είναι δυνατόν να φύγει από το Μιλάνο. Αλλά εκείνος δεν έφυγε και κάποτε συνάντησε τον αυτοκράτορα όπου εκείνος τον καταδίκασε σε θάνατο. Τον μαστίγωσαν τόσο πολύ και τόσο σκληρά που δεν άντεξε το σώμα του και επήλθε ο θάνατος.

Υμνολογία

Απολυτίκιο:

Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Συγκλήτου σφαλλομένης παριδῶν τὰ συνέδρια, Σεβαστιανὲ πανολβίαν, συναγείρεις συνέλευσιν, Μαρτύρων ἀληθῶς πανευκλεῶν, σὺν σοῖ καταβαλόντων τὸν ἐχθρόν, μεθ' ὧν θείας συναυλίας ἀξιωθεῖς, φαιδρύνεις τοὺς βοώντας σοι, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.

Κοντάκιο:

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ
Τῆς εὐσεβείας διαπρέπων τῷ ζήλῳ, μαρτυρικὸν συνασπισμὸν συναγείρεις, ὧν ἐν τῷ μέσῳ ἤστραψας ὡς ἄστρον φαεινόν• ὅθεν καὶ τοῖς βέλεσιν, οἷς ἐτρώθης τὸ σῶμα, τοῦ ἐχθροῦ κατέτρωσας, τὴν καρδίαν καιρίως, Μεγαλομάρτυς Σεβαστιανέ• ὅθεν Χριστός σε, ἐνθέως ἐδόξασε.

Μεγαλυνάριο:

Βούλημα τὸ θεῖον ἀποπληρῶν, βουλῆς ἀσεβούντων, ἀπεμάκρυνας σεαυτόν, καὶ σὺν Ἀθλοφόροις, Χριστῷ προσῳκειώθης• ὦ Σεβαστιανέ σε, ὅθεν δοξάζομεν.