Άγιος βίος

αγιος ιγναντιος

Ο Άγιος Ιγνάτιος έμεινε μέχρι τέλους πιστός στη διδασκαλία του Χριστού, και «ὁ μένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ, οὗτος καὶ τὸν πατέρα καὶ τὸν υἷον ἔχει». Εκείνος δηλαδή, που μένει στη διδαχή του Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει, διότι αυτός έγινε ναός του Θεού και επομένως φέρει μέσα του το Θεό. Γι' αυτό και ο Ιγνάτιος επονομάσθηκε Θεοφόρος.
αγιος ιγναντιος
Ημέρα Εορτασμού: 
20 December
Γεννήθηκε: 
;
Πέθανε: 
107 μ.χ
Γένος: 
Άνδρας
Ιδιότητα: 
Άγιοι Μάρτυρες
Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος και Ιερομάρτυρας

Ο Άγιος Ιγνάντιος γεννήθηκε κατά μερικούς στη Συρία κατ'άλλους αλλού, έτσι ο χρόνος και ο τόπος γέννησης δεν είναι σαφής. Έγινε όμως επίσκοπος Αντιοχείας μεταξύ 68-70 μ.Χ.

Όταν ο Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των Χριστιανών, ο Άγιος Ιγνάτιος, παρουσιάστηκε μπροστά του και υπεράσπισε την Εκκλησίας και την αλήθεια της χριστιανικής πίστης.
Τότε ο Τραϊανός συνέλαβε τον Ιγνατίο και διέταξε τη μεταφορά του στη Ρώμη. Οι χριστιανοί της Ρώμης προσπαθούσαν να τον απαλλάξουν από το μαρτύριο, αλλά ο Ιγνάτιος τους είπε να αφήσουν να γίνει το θέλημα του Θεού. Έτσι, την 20η Δεκεμβρίου του έτους 107 μ.Χ., τον έριξαν στο αμφιθέατρο, όπου πεινασμένα θηρία τον κατασπάραξαν. Διασώθηκαν μόνο τα μεγαλύτερα από τα οστά του, που μεταφέρθηκαν και τάφηκαν με τιμές στην Αντιόχεια.

Αργότερα μετακομίσθηκαν στη Ρώμη και τοποθετήθηκαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Κλήμεντος.

Ο Άγιος Ιγνάτιος συνέταξε 7 γνήσιες επιστολές, οι οποίες ήταν:
Προς Εφεσίους
Προς Μαγνησιείς
Προς Τραλλιανούς
Προς Ρωμαίους
Προς Φιλαδελφείς
Προς Σμυρναίους
Προς Πολύκαρπον

Ιερά Λείψανα: 

Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μητρόπολη Βεροίας.
Τμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Βαρνάκοβας Ναυπακτίας και Νταού Πεντέλης.
Επίσης στην Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείῳ ἔρωτι ἐπτερωμένος, τοῦ σὲ ψαύσαντος χερσὶν ἀχράντοις θεοφόρος ἀνεδείχθης, Ἰγνάτιε· καὶ ἐν τῇ Δύσει τελέσας τὸν δρόμον σου, πρὸς τὴν ἀνέσπερον λῆξιν ἐσκήνωσας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιο: 

Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Tῶν λαμπρῶν ἀγώνων σου, ἡ φωτοφόρος ἡμέρα, προκηρύττει ἅπασι, τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα· τούτου γὰρ διψῶν ἐκ πόθου κατατρυφῆσαι, ἔσπευσας, ὑπὸ θηρίων ἀναλωθῆναι· διὰ τοῦτο Θεοφόρος, προσηγορεύθης Ἰγνάτιε ἔνδοξε.

Κάθισμα: 

Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ἐξ Ἑῴας ἐκλάμψας ὥσπερ ἀστήρ, καὶ ἀκτῖσι τῶν λόγων λαμπαδουχῶν, τὸν κόσμον ἐφώτισας, καὶ τὸ σκότος ἐμείωσας, καὶ ὡς ὁ Παῦλος τὸν δρόμον, γενναίως διήνυσας, ὑπομείνας κινδύνους, ἐν Ἔθνεσί τε καὶ πόλεσιν· ὅθεν καὶ ὡς σῖτος, τῶν θηρῶν τοῖς ὁδοῦσιν, ἠλέσθης γενόμενος, προσφορὰ τῷ Κυρίῳ σου, Θεοφόρε Ἰγνάτιε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος: 

Ἀβραὰμ μὲν ποτε τὸν υἱὸν ἐθυσίαζε, τὴν σφαγὴν προτυπῶν τοῦ τὰ πάντα κατέχοντος, καὶ νῦν ἐν Σπηλαίῳ σπεύδοντος τεχθῆναι, σὺ δὲ θεόφρον, ὅλον προσήγαγες σαυτόν ὥσπερ σφάγιον, καὶ τῶν θηρίων βρῶμα γενόμενος, σῖτος καθαρὸς ὤφθης τῷ Κτίστῃ σου, ἐν ἀποθήκαις ἐπουρανίαις διαιωνίζων ἀληθῶς, καὶ τοῦ σοῦ ἔρωτος τρυφῶν· δι' ὃν πάντα τὸν κόσμον καταλείψας παμμάκαρ, Θεοφόρος προσηγορεύθης, Ἰγνάτιε ἔνδοξε.