Άγιος βίος

αγιος χαριτων

Ο Άγιος Χαρίτων που η εκκλησία μας ονομάζει και Όσιο και Ομολογητή έζησε πολύ καιρό στην έρημο μετά τα βασανιστήρια που υπέστει στον μεγάλο διωγμό του Αυριλιανού. Στη περιοχή Σοουκά χτίζει μεγάλη Λαύρα και εκεί αναπαύεται εν ειρήνη.
αγιος χαριτων
Ημέρα Εορτασμού: 
28 September
Γένος: 
Άνδρας
Ιδιότητα: 
Όσιοι
Όσιος Χαρίτων ο Ομολογητής

Ο Άγιος Χαρίτων ο Ομολογητής και Όσιος καταγόταν από το Ικόνιο και επί αυτοκράτορος Αυρηλιανού (270 - 275 μ.Χ.). Όλοι ήξεραν ότι ήταν Χριστιανός και όταν εξεδώθηκε διάταγμα κατά των Χριστιανών, ήταν από τους πρώτους που συνέλαβε ο Έπαρχος της πόλης. Υπέστει φρικτά βασανιστήρια, αλλά ενώ ήταν ακόμα στη φυλακή ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός δολοφονήθηκε. Ο Πρόβος που τον διαδέχθηκε στο θρόνο ακύρωσε το διάταγμα και ο Χαρίτων ήταν πλέον ελεύθερος.Μετά από όλα αυτά πήγε στα Ιεροσόλυμα για να ζήσει ως αναχωρητής σε σπηλιές της περιοχής. Η φήμη του όμως δεν τον άφησε και πολύ γρήγορα και ήρθαν στο πλευρό του πολλοί μαθητές. Έτσι έκτισε στη Φαρά μεγάλη Λαύρα. εκείνος όμως ήθελε την ησυχία και την περισυλλογή. Αναχωρεί και πάλι για τα ενδότερα της ερήμου, όπου στην περιοχή Σουκά, έκτισε νέα Λαύρα. Εκεί παρέδωσε την ψυχή του στο Κύριο.

Ιερά Λείψανα: 

Τμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Χαρίτων τοῦ Πνεύματος, καταυγασθεῖς ταὶς αὐγαίς, φωστὴρ ἐχρημάτισας, τῆς ἐναρέτου ζωῆς, Χαρίτων μακάριε, σὺ γὰρ ὁμολογία, ἀληθείας ἐμπρέψας, ἔλαμψας ἐν ἐρήμῳ, ἐγκράτειας τοὶς πόνοις. Διὸ τῶν εὐφημούντων σέ, Πάτερ μνημόνευε.

Κοντάκιο: 

Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.
Κατατρυφήσας θεόφρον τῆς ἐγκρατείας, καὶ τῆς σαρκός σου τὰς ὀρέξεις χαλινώσας, ὤφθης τῇ πίστει αὐξανόμενος· καὶ ὡς ζωῆς ἐν μέσῳ, ξύλον Ἐδὲμ ἐξήνθησας, Χαρίτων παμμάκαρ ἱερώτατε.

Κάθισμα: 

Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τῆς ἀθλήσεως πόνοις δοκιμασθείς, τῆς ἀσκήσεως ἄθλοις βεβαιωθείς, χρυσίου λαμπρότερον, εὐσεβείᾳ ἀπήστραψας, καὶ καθαρὸν δοχεῖον ὑπάρξας τοῦ Πνεύματος, πονηρῶν πνευμάτων τὸ σκότος ἐμείωσας· ὅθεν συναθροίσας, μοναζόντων ἀγέλας, ποιμὴν τούτων γέγονας, καὶ φωστὴρ διαυγέστατος· Ὦ Χαρίτων μακάριε, πρὲσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος: 

Τοῦτον τὸν μέγαν ἐν τοῖς Ὁσίοις, τὸν φωστῆρα τὸν θεῖον Ἰκονίου πιστοί, Χαρίτωνα τὸν μακάριον, ἐν ὑμνῳδίαις ἀνευφημήσωμεν, καὶ ἐν ᾄσμασι θείοις, αὐτοῦ τὴν κάραν στέψωμεν· τὴν γὰρ ὀφρὺν τῶν ματαίων εἰδώλων ἠδάφισε, σὺν τούτοις καὶ τῶν δαιμόνων τὴν ἐνέργειαν πᾶσαν ἐνέκρωσε· διὸ τοὺς πόνους μὲν ἤνεγκε, τῶν βραβείων δὲ ἔτυχεν ἀληθῶς· Αὐτὸν οὖν ἐπαινοῦντες γεραίρομεν, τοῦ κόσμου φωστῆρα τὸν παγκόσμιον.