Άγιος βίος

αγιος παρθενιος

Ὁ Όσιος Παρθένιος γεννήθηκε στὰ χρόνια τοῦ Μ. Κωνσταντίνου. Ήταν γιός διακόνου και μετά έγινε μοναχὸς, χειροτονήθηκε δε και ἐπίσκοπος Λαμψάκου καὶ ἔλαβε μέρος στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σὺνοδο τῆς Νικαίας. Είχε το αγαθό της θαυματουργίας και σε αυτόν πήγαιναν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από την νόσο του καρκίνου. Ο Όσιος Παρθένιος εκοιμήθηκε εν ειρήνη. Τμήμα της τιμίας κάρας αυτού φυλάσσεται στην ιερά μονή Μακρυμάλλη, της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος.
αγιος παρθενιος
Ημέρα Εορτασμού: 
07 February
Προστάτης: 
Καρκινοπαθών
Γένος: 
Άνδρας
Ιδιότητα: 
Όσιοι
Όσιος Παρθένιος επίσκοπος Λαμψάκου

Ο όσιος Παρθένιος καταγόταν από μιά κωμόπολη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου (324 - 337 μ.Χ.). Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας της Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο εδιδάχθηκε την ορθόδοξη πίστη.
Με παράδειγμά του τον Κύριος που αλίευσε τους αποστόλους, αυτό και μόνο τον έκανε να αγαπήσει την αλιεία. Έριχνε τα δίχτυα του στην Απολλωνιάδα λίμνη
Τα χρήματα από την πώληση των ψαριών τα εμοίραζε στους πτωχούς από αγάπη για αυτούς. Γι αυτό κι όταν τον ευχαριστούσαν έλεγε: « Διατί με ευχαριστείτε; Δεν έχω καμία τέτοια αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι δε απλούστερο και φυσικότερο από το να βοηθά αδελφός τους αδελφούς;»

Για όλα αυτά ο Επίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Αργότερα ο Επίσκοπος Κυζίκου Αχίλλειος τον εχειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου.

Είχε το αγαθό της θαυματουργίας και σε αυτόν πήγαιναν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από την νόσο του καρκίνου. Ο Όσιος Παρθένιος εκοιμήθηκε εν ειρήνη. Τμήμα της τιμίας κάρας αυτού φυλάσσεται στην ιερά μονή Μακρυμάλλη, της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος.

Ιερά Λείψανα: 

Τμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων, Ροβελίστας Άρτας και Κύκκου Κύπρου.
Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Tῷ μύρῳ τοῦ Πνεύματος, ποιμὴν Λαμψάκου ὀφθείς, τὴν θείαν ἐνέργειαν παρὰ Θεοῦ δαψιλῶς θαυμάτων ἐπλούτησας, δαίμονας ἀπελαύνειν, ἀσθενοῦντας ἰᾶσθαι, νόσους ἀποδιώκειν καὶ πληρῶν τὰς αἰτήσεις, Παρθένιε ἱεράρχα, τῶν προσιόντων σοι.

Κοντάκιο: 

Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῶν θαυμάτων εἴληφας, τήν θείαν χάριν θεόφρον, ἱερέ Παρθένιε, θαυματουργέ θεοφόρε, ἅπαντα, πιστῶν τά πάθη ἀποκαθαίρων, πνεύματα, τῆς πονηρίας πάτερ ἐλαύνων· διά τοῦτο σέ ὑμνοῦμεν, ὡς μέγαν μύστην Θεοῦ τῆς χάριτος.

Κάθισμα: 

Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τῆς Λαμψάκου ὁ μέγας θαυματουργός, ἀναβὰς ἐν τῷ ὕψει τῶν ἀρετῶν, ἀστράπτεις τοῖς πέρασι, τῷ φωτὶ τῶν ἰάσεων, τοὺς ζοφώδεις Δαίμονας, σκορπίζων φαιδρότατα, καὶ ἐλαύνων νόσους, χρησταῖς ἐπικλήσεσιν· ὅθεν καὶ τῆς πλάνης, τῶν εἰδώλων καθάρας, πᾶσαν τὴν Ἑλλήσποντον, καταλάμπεις τοῖς θαύμασι, Θεοφόρε Παρθένιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος: 

Φῶς νοερὸν τὸ ἐκ φωτός, Πατρὸς τοῦ προανάρχου, Υἱὲ Θεοῦ καὶ Λόγε, ὁ καταυγάζων πᾶσαν τὴν οἰκουμένην θεϊκῶς, φώτισόν μου τὰς φρένας, τὸν νοῦν καὶ τὸν λογισμόν, τοῦ ἀνυμνῆσαι σήμερον τὴν φαιδρὰν ταύτην πανήγυριν καὶ σεμνοπρεπεστάτην τοῦ Ὁσίου Παρθενίου· αὐτὸς γὰρ ἀληθῶς ἐν γῇ θαυμασίαν διετέλεσε ζωὴν καὶ πολιτείαν· διὰ τοῦτο συνελθόντες εὐφημοῦμεν αὐτόν, ὡς μέγαν μύστην Θεοῦ τῆς χάριτος.