Άγιος βίος

αγιος νικοδημος

Ο Άγιος Νικόδημος , κατά κόσμον Νικόλαος Καλλιβούρσης, υπήρξε μοοναχός στο Άγιο όρος με πολλά συγγράματα που αποτελούν κεφάλαιο για την εκκλησία μας. Οι πατέρες της μονής του Άγιου Διονυσίου τον διόρισαν αναγνστη και γραμματέα. Ήταν ένα φιλομαθής άνθρωπος με ωραίο λόγο και καλύτερη ψυχή. Ενταφιάστηκε στη μονή Σκουρταίων όπου και εμόνασε. Η εκκλησία από το 1955 τον κατέταξε στο αγιολόγιό της επάξια.
Ημέρα Εορτασμού: 
14 June
Γεννήθηκε: 
1749 μ. χ.
Πέθανε: 
1809 μ. χ.
Γένος: 
Άνδρας
Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ο σοφός διδάσκαλος της εκκλησίας

Ο Άγιος Νικόδημος γεννήθηκε στη Νάξο το έτος 1749 μ.Χ. γονείς του είχε τον Αντώνιο και Αναστασία Καλλιβούρση. Το όνομά του ήταν Νικόλαος και από μικρός έδειχνε ότι ήταν ένας έξυπνος και καλός άνθρωπος. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στη Νάξο και έπειτα με δάσκαλο τον αδελφό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, Αρχιμανδρίτη Χρύσανθο, έμαθε περισσότερα. Μόλις 16 χρόνων πήγε στην Ελληνική σχολή της Σμύρνης.
Το 1775 μ.Χ. πήγε στο Άγιον Όρος. Εκεί, στη Μονή του Άγιου Διονυσίου έγινε μοναχός με το όνομα Νικόδημος. Οι Πατέρες της Μονής τον διόρισαν αναγνώστη και γραμματέα της Μονής. Κάποια στιγμή αποσύρθηκε σε κάποιο κελί, όπου με ασκητικό τρόπο, μελέτησε και συνέγραψε θεολογικά και αγιολογικά βιβλία. Μεταξύ αυτών είναι ο «Συναξαριστής», το «Εορτοδρόμιον», η «Νέα Κλίμακα», ο «Αόρατος Πόλεμος» και άλλα πολλά.

Τελικά μετά από διάφορες περιπέτειες, που υπέστη στη μικρή ζωή του, απεβίωσε από ημιπληγία, σε ηλικία 60 χρονών, τις πρωινές ώρες της 14ης Ιουλίου του έτους 1809 μ.Χ. στο κελλί των Σκουρταίων, στις Καρυές του Αγίου Όρους.
Ενταφιάστηκε στο Λαυριωτικό Κελί των Σκουρταίων στις Καρυαίς του Άγιου Όρους, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο συγγραφικό έργο, που σήμερα αποτελεί κεφάλαιο για την Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η Εκκλησία μας από το έτος 1955 μ.Χ. τον κατέταξε στο Αγιολόγιο της.

Ιερά Λείψανα: 

Μέρος της Κάρας του Αγίου βρίσκεται στην ομώνυμη Μονή Πενταλόφου Κιλκίς.
Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στο Κελλί των Σκουρταίων Αγίου Όρους.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Σοφίας χάριτι, Πάτερ κοσμούμενος, σάλπιξ θεόφθογγος, ὤφθης τοῦ Πνεύματος, καὶ ἀρετῶν ὑφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε, πάσι γὰρ παρέθηκας, σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητας, διεκφαίνων τὴν ἔλλαμψιν, τῷ πλούτῳ τῶν ἐνθέων σου λόγων, δι' ὧν ὡς φῶς τῷ κόσμῳ ἔλαμψας.