Άγιος βίος

αγιος μαρκος

Ο Απόστολος Μάρκος έγραψε το δεύτερο Ευαγγέλιο στην Καινή Διαθήκη γύρω στα 65 μ.Χ. Είναι το πιό σύντομο από τα τρία άλλα κι είναι γνωστό σαν το Ευαγγέλιο των θαυμάτων του Ιησού. Μέσα σ' αυτό ο ευαγγελιστής έχει περιλάβει αρκετά από τα γεγονότα της ζωής του Κυρίου μας. Ολίγα από τη διδασκαλία Του, τα θαύματα Του, τα Πάθη και την Ανάσταση Του. Παραλείπει την επί του όρους Ομιλία και τις πιο πολλές από τις ομιλίες του Ιησού Χριστού. Πιο πολύ ο ευαγγελιστής διηγείται αυτά που έκανε ο θείος Διδάσκαλος κι όχι αυτά που είπε. Γι΄ αυτό και οι αγιογράφοι τοποθετούν δίπλα στον ευαγγελιστή Μάρκο ένα λιοντάρι, που είναι σύμβολο της δύναμης.
αγιος μαρκος
Ημέρα Εορτασμού: 
25 April
Γένος: 
Άνδρας
Ιδιότητα: 
Απόστολοι και Ισαπόστολοι
Εκκλησία: 
Καθολική εκκλησία
Ορθόδοξη εκκλησία
Άγιος Μάρκος ο Απόστολος και Ευαγγελιστής

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος είναι ανηψιός του Αποστόλου Βαρνάβα και την μητέρα του την έλεγαν Μαρία. Η καταγωγή του είναι από την Κύπρο, έζησε όμως στα Ιεροσόλυμα. Το ιουδαϊκό όνομα του ευαγγελιστού ήταν Ιωάννης. Μάρκος ήταν το Ρωμαϊκό του επώνυμο, που πήρε όπως συνήθιζαν τότε. Μ' αυτό έμεινε γνωστός στον χριστιανικό κόσμο.

Ο Μάρκος από μικρός συνόδευε το θείο του Βαρνάβα και τον Απ. Παύλο στις διάφορες περιοδείες τους. Επίσης, εργάσθηκε για πολύ καιρό και κοντά στον Απ. Πέτρο. Ο Μάρκος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Βαρβαρία, και είχε χρηματίσει πρώτος επίσκοπος Αλεξανδρείας. Ο ευαγγελιστής Μάρκος πιστεύεται ότι είναι εκείνος ο νεαρός ανδροας, που ακολούθησε τον Ιησού μετά τον Μυστικό Δείπνο στον κήπο της Γεθσημανής τυλιγμένος σ' ένα σεντόνι.
Δεν ξέρουμε ακριβώς πως πέθανε. Άλλοι ανέφεραν ότι πέθανε ειρηνικά στην Αλεξάνδρεια, ενώ η άλλοι, ότι πέθανε δια λιθοβολισμού από τους ειδωλολάτρες. Το άγιο λείψανο του το περιμάζεψαν με πόνο οι χριστιανοί και το έθαψαν σ' ένα γειτονικό χωριό.

Κατά τον 9ο αιώνα έμποροι Ενετοί μετέφεραν τα άγια λείψανα στη Βενετία και τα τοποθέτησαν σ' ένα πολύ μεγάλο και ωραιότατο ναό, που έκτισαν προς τιμή του.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τοῦ Πέτρου συνέκδημος, καὶ κοινωνὸς ἱερός, τοῦ Λόγου διάκονος, καὶ ὑποφήτης σοφός, ἐδείχθης Ἀπόστολε, ὅθεν τὸ τοῦ Σωτῆρος, Εὐαγγέλιον θεῖον, Μᾶρκε διαχαράττεις, ὡς οὐράνιος μύστης, διὸ Εὐαγγελιστὰ σέ, πόθω γεραίρομεν.

Κοντάκιο: 

Ἦχος β. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἐξ ὕψους λαβών, τὴν χάριν τὴν τοῦ Πνεύματος, ῥητόρων πλοκάς, διέλυσας Ἀπόστολε, καί τά ἔθνη ἅπαντα, σαγηνεύσας, Μᾶρκε ἀοίδιμε, τῷ Δεσπότῃ προσήγαγες, τό θεῖον κηρύξας Εὐαγγέλιον.

Μεγαλυνάριο: 

Πέτρω τω Θεόπτη μαθητευθείς, των υπερκοσμίων, εχρημάτισας μιμητής· όθεν του Σωτήρος, ημίν ευηγγελίσω, ώ Μάρκε θεηγόρε, την συγκατάβασιν.