Άγιος βίος

αγιος μαδεστος

Ο Άγιος Μόδεστος πέθανε ειρηνικά ζώντας μια ασκητική ζωή. Αγαπούσε τα ζώα και άγρια και οικόσιτα και στην γιορτή του γίνονται λειτουργίες και αγιασμοί και για τα ζώα και για τους αγρούς και φτιάχνουν κόλλυβα που τα δίνουν να τα φάνε τα ζώα.
αγιος μοδεστος
Ημέρα Εορτασμού: 
16 December
Προστάτης: 
Των ζώων
Γένος: 
Άνδρας
Ιδιότητα: 
Όσιοι
Άγιος Μόδεστος Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων

Τα βιογραφικά στοιχεία του Αγίου Μοδέστου δεν είναι ξεκάθαρα και ιστορικά. Τον πατέρα του Ευσέβιο και τη μητέρα του Θεοδούλη από τη Σεβάστεια της Παλαιστίνης, θέλουν οι ιστορικοί να πεθαίνουν επί Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) στη φυλακή και ο ιος μόδεστος να δίνεται σε σπίτι ειδωλολάτρη να μεγαλώσει, ενώ γνωρίζουμε ότι τα χρόνια της πατριαρχίας του Αγίου ήταν από το 632 μ.Χ. μέχρι το 634 μ.Χ.

Ο Άγιος Μόδεστος, ξανάφτιαξε τα Ιερά προσκυνήματα, που καταστράφηκαν από τους Πέρσες και ζήτησε να βοηθήσουν και οι χριστιανοί από την Ανατολή.

Έζησε σαν όσιος και έκανε και πολλά για τους Αγίους τόπους. Απεβίωσε ειρηνικά.

Ο Άγιος φέρεται να προστατεύει τα ζώα, ιδιαίτερα αυτά που σέρνουν άροτρο. Στην εορτή του δεν «εορτάζουν» μόνο τα βόδια, αλλά κατά επέκταση όλα τα οικόσιτα ζωντανά. Σε πολλά μέρη γίνονται συλλείτουργα, αγιασμοί και αφού «ευλογηθούν - διαβαστούν» από τον παπά τα ζώα, φτιάχνονται κόλλυβα. Τελικά το δίνουν στα ζώα να το φάνε. Στην Λέσβο του Αγίου Μόδεστου, παίρνουν αγιασμό και ραντίζουν με αυτόν τα χωράφια τους, για να γλυτώσουν από τις ακρίδες και όλα τα άλλα κακά.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ὁσίως τὸν βίον σου διαπεράσας σοφέ, ποδήρει κεκόσμησαι ἱερωσύνης φαιδρῷ, ἱερόαθλε Μόδεστε, ὅθεν καὶ ἐναθλήσας προθυμότατα πάτερ, νῦν ἐν ἀγαλλιάσει τῷ Χριστῷ συναγάλλη, πρεσβεύων ὑπὲρ πάντων ἡμῶν τῶν εὐφημούντων σε.

Κοντάκιο: 

Ήχος γ'. Η Παρθένος σήμερον.
Ιακώβου μάκαρ σε, του αδελφού του Κυρίου, αρετών διάδοχον, ως και του θρόνου και τέλους, στέφομεν την θείαν σου κάραν ως ειδότες, κράζοντες` μη υπερίδης τους σους ικέτας, τους την μνήμην σου τελούντας, Ιερέων και Μαρτύρων Μόδεστε καύχημα.

Ὁ Οἶκος: 

Των ιερέων το έκλαμπρον κλέος, και των Μαρτύρων την πάντερπνον δόξαν, δεύτε πάντες εν ύμνοις των ασμάτων πιστοί Μόδεστον ευφημήσωμεν` τον γαρ εχθρόν εκνικήσας Βελίαρ εν άθλοις σεπτοίς, ομβρίζει ημίν αντί αιμάτων ιερών ιαμάτων ακένωτα ρεύματα τοις τελούσι την μνήμην αυτού την υπέρλαμπρον και βοώσι προς αυτόν μετά δεούσης προθυμίας και πίστεως` Χαίροις των Ιερέων και Μαρτύρων Μόδεστε καύχημα.