Ο Άγιος Εφραίμ, ονομαζόταν Κωνσταντίνος Μόρφης και γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 μ.Χ. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικίακαι είχε εφτά αδέλφια ακόμα. Σε ηλικία 14 ετών, φοβούμενη η μητέρα του ότι θα τον πάρουν οι Τούρκοι στο παιδομάζωμα και θα τον κάνουν γενίτσαρο τον συμβούλεψε να φύγει και να πάει σε μοναστήρι σε περιοχή που δεν ήταν τουρκική. Μετά από κόπους και κινδύνους βρήκε την Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του όρους των Άμωμων (Καθαρών) της Αττικής.

Το 1416 μ.Χ. οι Τούρκοι λεηλάτησαν την Αττική και ανάγκασαν το Δούκα των Αθηνών να δηλώσει υποταγή στο Σουλτάνο. Το 1424 μ.Χ. οι Τούρκοι επιτέθηκαν εναντίων της Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και έσφαξαν όλους τους Πατέρες της Μονής ζητώντας λύτρα και πολύτιμα αντικείμενα. Ο Άγιος απουσίαζε στο ησυχαστήριό του, μια σπηλιά, πάνω στο βουνό για προσευχή και μόλις επέστρεψε αντίκρισε έντρομος την καταστροφή του ιερού τόπου και τα πτώματα των Πατέρων. Αφού τους έθαψε, και θρήνισε επέστρεψε στη σπηλιά.

Πέρασε ένας χρόνος και την 14η Σεπτεμβρίου 1425 μ.Χ.,οι Τούρκοι επανήλθαν στη μονή και βρήκαν τον Άγιο. Τότε άρχισαν τα μαρτύρια του, που τελείωσαν στις 5 Μαΐου 1426 μ.Χ. ήμερα Τρίτη και ώρα 9 το πρωί.Αφού τον βασάνιζαν οκτώ μήνες να παραδώσει κάτι πολύτιμο τελικά τον κρέμασαν ανάποδα σ' ένα δένδρο, του κάρφωσαν τα πόδια και το κεφάλι, και τέλος διαπέρασαν με αναμμένο ξύλο το σώμα του και παρέδωσε την αγία του ψυχή.
Μετά από πεντακόσια χρόνια φανερώθει το λείψανό του, ύστερα από πολλές εμφανίσεις του ιδίου του Αγίου Εφραίμ και πολλών άλλων θαυμαστών γεγονότων, στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ.