Ο Άγιος Γεώργιος (280 - 23 Απριλίου 303) φαίνεται να γεννήθηκε στην Αρμενία από τον Έλληνα συγκλητικό Γερόντιο, στρατιωτικό στο επάγγελμα και την Πολυχρονία. Ο πατέρας του καταγόταν από πλούσια γενιά της Καπαδοκκίας.Άλλο έγραφο αναφέρει ότι γεννήθηκε στη Σεβαστούπολη της μικρής Αρμενίας και στην αρχή ήταν ειδωλολάτρη. Λόγω του προωρου θανάτου του πατέρα του μεταφέρθηκαν στην Λύδδα της Παλαιστίνης. Σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στον Ρωμαικό στρατό και ο Διοκλητιανός τον έκανε Δούκα και αργότερα Κόμητα λόγω της ανδρείας του. Ο Άγιος Γεώργιος όμως ήταν χριστιανός πια και όταν ο Διοκλητιανός εξαπέλησε διωγμό κατά των Χριστανών ο Γεώργιος παραδέχθηκε με θάρρος την πίστη του. Ο Διοκλητιανός, αν και τον θαύμαζε, ξαφνιάστηκε και μετά προσπάθησε να τον αλλαξοπιστήσει. Αυτό στάθηκε αδύνατο και τότε τον επέβαλε σε φριχτά βασανιστήρια. Αποκεφαλίστηκε προσευχόμενος στις 23 Απριλίου όπου και γιορτάζουμε την γιορτή του.Οι χριστιανοί πήραν το λείψανό του και αυτό της μητέρας του, που μαρτήρησε και η ίδια την επόμενη μέρα, και τους έθαψαν στη Λύδδα της Παλαιστίνης.Αργότερα, οι στραυροφόροι μετεφεραν το λείψανό του στη Δύση.Η πίστη του Άγίου Γεωργίου έγινε αφορμή να γίνουν χριστιανοί πολλοί στρατιωτικοί ακόμα και η γυναίκα του Διοκλητιανού. Αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους σε ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπου εάν η ημέρα συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου. Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Ορθόδοξης, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας.
Ο Άγιος Γεώργιος είναι προστάτης του πεζικού και του στρατού ξηράς. Προστάτης των στρατιωτικών και προστάτης άγιος της Αγγλίας. Ο τροπαιοφόρος άγιος συγκέντρώνει πολλές παραδόσεις και αθύματα εκ των οποίων η δημοφιλέστερη είναι το θανάτωμα του δράκου και το σώσιμο της βασιλοπούλας. Με αυτό τον τρόπο απεικονίζεται στις αγιογραφίες και στις λαικές παραδόσεις.
θεωρείται προστάτης των προσκόπων και των σταυροφόρων.
Ο λαός μας τον αγάπησε πάρα πολύ ονομάζοντάς τον "Αιγιώργη" ή "Άιγιωργίτη" και παράλλαξαν το αρχαίο γνωμικό, "Συν Αθηνά και χείρα κείναι" με το "Άγιε μου Γιώργη βοήθαμε, κούνα και εσύ το χέρι σου".