Άγιος βίος

αγια σοφια

Η Αγία Σοφία μαζί με τις τρείς κόρες της, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν για την αγάπη και το χριστιανικό τους πιστεύω στα χρόνια του Ανδριανού. Η μητέρα μαζί με τα τρία ανήλικα κορίτσια της, δωδεκαετής η μια, δεκάχρονη η άλλη και μόλις εννιά ετών η μικρότερη οδηγήθηκαν μπροστα στον αυτοκράτορα για να δικαστούν για την χριστιανική τους πίστη. Αποκεφαλίστηκαν και τα τρία παιδιά και η μητέρα παρέδωσε το πνεύμα της μην αντέχοντας τέτιο πόνο, πάνω από το τάφο των παιδιών της.
αγια σοφια
Ημέρα Εορτασμού: 
17 September
Γένος: 
Γυναίκα
Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη

Για την Αγία Σοφία και οι τρεις κόρες της την Πίστη,την Ελπίδα και την Αγάπη δεν ξέρουμε παρά μόνο ότι ήταν χριστιανές σε δύσκολα χρόνια και μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.).

Η Αγία Σοφία, μια τίμια και καλή γυναίκα, όταν χήρεψε με τις τρείς κόρες της ήλθε στη Ρώμη. Όλη η Ρώμη έμαθε ότι ήταν Χριστιανές και ο αυτοκράτορας διέταξε να τις συλλάβουν.

Έβαλαν τη μητέρα χωριστά και άρχισαν να ανακρίνουν τις κόρες. Πρώτη παρουσιάστηκε στο βασιλιά η δωδεκάχρονη Πίστη. Ο Ανδριανός προσπάθησε να πείσει την Πίστη να αρνηθεί το Χριστό με ανταλλάγματα υλικά αγαθά και ευτυχισμένη ζωή στο παλάτι αλλά η Πίστη ήταν ανένδωτη.Τότε, μετά από βασανιστήρια, την αποκεφάλισαν.

Το ίδιο έγινε και με τη δεκάχρονη Ελπίδα, όταν τη ρώτησαν αν αξίζει να υποβληθεί σε τέτοια βασανιστήρια απάντησε, ναι, διότι έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας στον ζωντανό Θεό, που είναι σωτήρ όλων των ανθρώπων. Αμέσως αποκεφαλίστηκε και η Ελπίδα.

Την ίδια τύχη είχε και η εννιάχρονη Αγάπη, αποκεφαλίστει.
Η Αγία Σοφία, ενταφίασε με τιμές τις κόρες της και έμεινε για τρεις μέρες στους τάφους τους, παρακαλώντας το Θεό να την πάρει κοντά του. Πράγματι η Σοφία παρέδωσε το πνεύμα της δίπλα στους τάφους των παιδιών της.

Ιερά Λείψανα: 

Τμήμα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Σοφίας υπάρχει στη Μονή Αγίου Νικολάου Καλτεζών Αρκαδίας.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Σοφία ἐκθρέψασα, κατὰ τὴν κλῆσιν σεμνή, τᾶς τρεῖς θυγατέρας σου, ταύτας προσάγεις Χριστῷ, ἀθλήσεως σκάμασιν ὅθεν τῆς ἄνω δόξης, σὺν αὐταὶς κοινωνοῦσα, πρέσβευε τῷ Σωτήρι, καλλιμάρτυς Σοφία, δοῦναι τοὶς σὲ τιμώσι, χάριν καὶ ἔλεος.

Κοντάκιο: 

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
᾿Εν ταῖς μάρτυσι λάμπεις Σοφία ἔνδοξε, καὶ στεφάνοις τῆς νίκης περι­κοσμεῖσαι λαμπροῖς· δι᾿ ὃ ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς εὐφημοῦμέν σε, ὅτι θυγάτρια σεμνὰ τῷ μαρτυρίῳ ὁδηγεῖς, ᾿Αγάπην Πίστιν ᾿Ελπίδα· μεθ᾿ ὧν μὴ παύσῃ πρεσβεύειν, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κάθισμα: 

Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τὰς ψυχὰς δεσμευθεῖσαι πόθω Χριστοῦ, τῶν φθαρτῶν καὶ προσκαίρων τὴν καλλονήν, ἐν λήθῃ παρεδραμετε, ὡς τοῦ Λόγου μαθήτριαι, ἀσκητικῶς τὸ πρῶτον, τὰ πάθη νεκρώσασαι, καὶ ἀλγειναὶς βασάνοις, στερρῶς ἐναθλήσασαι, ὅθεν ὁ Δεσπότης, τῆς διπλῆς μαρτυρίας, στεφάνους ἐδωρήσατο, καὶ νυμφῶνος ἠξίωσε, Παμμακάριστοι Μάρτυρες, πρεσβεύσατε Χριστῷ τῶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοὶς ἑορτάζουσι πόθω, τὴν ἁγίαν μνήμην ὑμῶν.

Ὁ Οἶκος: 

Ὅτε εἰς πάντα τὰ πέρατα, τὸ ἀθέμιτον ἐξελήλυθε πρόσταγμα, θύειν εἰδώλοις καὶ σπένδεσθαι, καὶ βωμοὺς δαιμόνων, καὶ ναοὺς εὐτρεπίζεσθαι, πρὸς ἀνθρώπων ἀπώλειαν, τότε αἱ πανεύφημοι καὶ καλλιπάρθενοι, ὡς ἀστέρες ἐξέλαμψαν, ζόφον ἀθεϊας καὶ ἀγνωσίας ἐλαύνουσαι, καὶ φέγγος εὐσεβείας ἐν ταῖς καρδίαις τῶν πιστῶν ὑπανάπτουσαι, τρανῶς ἀνεβόων, Θεὸς μέγιστός ἐστιν ὁ σταυρωθεὶς βουλήματι, καὶ ἀναστὰς τριήμερος, ἐν ὧ καὶ καυχώμεθα, ὅθεν καὶ ἐπαξίως, στέφος ἄφθαρτον παρὰ Χριστοῦ ἀνεδήσαντο.