Οι γονείς της Αγίας Ελισάβετ ζούσαν στην Ηράκλεια της Θράκης τον 5ο αιώνα μ.Χ. Λέγονταν Ευνομιανός και Ευφημία, ήταν ξακουστοί και ονομαστοί για την φιλοξενεία τους, την αρετή τους αλλά και τα πλούτη τους. Κατοικούσαν κοντά στην Ηράκλεια, στον τόπο που από παλιά ονομαζόταν Θρακοκρήνη και αργότερα Αβυδηνοί.

Μετά από 16 χρόνια γάμου και ήταν ακόμη άτεκνοι. Γι' αυτό παρακαλούσαν αδιάκοπα τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί.
Ένα παλαιό έθιμοστον τόπο που ζούσαν συγκέντρωνε τους Χριστιανοί στην μνήμη της Αγίας Μάρτυρος Γλυκερίας και να γιόρταζαν μια ολόκληρη εβδομάδα. Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο πατέρας της Ελισάβετ, Ευνομιανός, έβλεπε την αγία κάρα πότε να χαμογελά και πότε να λυπάται. Κάποια στιγμή τους πήρε και τους δύο γονείς ο ύπνος για λίγο. Ο Ευνομιανός είδε σε όνειρο την Αγία Γλυκερία,να του λέει ότι σύντομα θα αποκτήσουν ένα κορίτσι. Αυτό να το ονομάσετε Ελισάβετ, όπως την μητέρα του Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστή.
Ο πατέρας της Οσίας συμφώνησε και εκείνη τον σφράγισε με το σημείο του Σταυρού και έφυγε. Η γυναίκα του συνέλαβε αμέσως και μετά από τη συμπλήρωση εννέα μηνών γέννησε κορίτσι.

Όταν η Ελισάβετ έγινε δώδεκα ετών, η μητέρα της έφυγε από την πρόσκαιρη ζωή. Μετά από τρία χρόνια έφυγε από την ζωή και ο πατέρας της.
Εκείνη αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη. Έφθασε στη μονή του Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου, που είχε το όνομα «Μικρός Λόφος» και που ηγουμένη εκεί ήταν κάποια θεία από τον πατέρα της. Στη μονή αυτή απαρνήθηκε τα εγκόσμια και τις βιοτικές μέριμνες και έγινε μοναχή.

Δύο χρόνια αργότερα η ηγουμένη της μονής έφυγε από την παρούσα ζωή, αφού όρισε διάδοχό της την Οσία Ελισάβετ, την οποία εγκατέστησε ο Πατριάρχης Γεννάδιος Α' (458 - 471 μ.Χ.).
Πρίν πεθάνει ήρθε στη πατρίδα της την Ηράκλεια και προσκύνησε τους ναούς των Αγίων.
Αιστάνθηκε οτι πλησιάζει το τέλος της και επέστρεψε στο μοναστήρι. Έτσι η Οσία Ελισάβετ κοιμήθηκε με ειρήνη. Το ιερό λείψανό της ενταφιάσθηκε στο ναό του Αγίου Γεωργίου, μένοντας ακέραιο και ανέπαφο.