Η Αγία Θεοδώρα έζησε σε μιά εποχή με πολλές διαμάχες για τις εικόνες και ανέλαβε πολλά καθήκοντα μετά το θάνατο του συζύγου της Θεόφιλου. Πέθανε εν ειρήνη σε μοναστήρι στο οποίο την έκλεισε ο ίδιος της ο γιός Μιχαήλ, μαζί με τις αδελφές του Άννα, Θέλκα, Αναστασία, Μαρία και Πουλχερία.

Όταν έφτασε ώρα που ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος επρόκειτο να εγκαταλείψει αυτό το κόσμο ξαπλωμένοςστον αχυρώνα του στάβλου, ζήτησε να κοινωνήσει τα Άχραντα Μυστήρια. Οι Τούρκοι το απαγόρευαν. Ο ιερέας Θεόδωρος Παπαδόπουλος έφερε τη θεία Κοινωνία μυστικά μέσα σε ένα μήλο. Με ιερή συγκίνηση ο όσιος Ιωάννης κοινώνησε για τελευταία φορά. Ήταν 27 Μαΐου του έτους 1730.

Ο Άγιος Μύρων καταγόταν από την περιοχή της Κορίνθου, από πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Σε μικρή ηλικία έγινε ιερέας. Εκεί, στρατιωτικός διοικητής των Ρωμαίων ήταν ένας φανατικός εχθρός των Χριστιανών, ο Αντίπατρος.Τα Χριστούγεννα πήγε στο ναό κατά την διάρκεια της λειτουργείας για να συλλάβει τον Άγιο Μύρωνα που ετελούσε εκείνη τη στιγμή την λειτουργία.

Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε περίπου το 270 μ.χ στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια της Κύπρου. Τα νεανικά του χρόνια τα πέρασε σαν απλός βοσκός. Παντρεύτηκε και απόκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Έμεινε χήρος και μετά από αυτό ασπάσθηκε το μοναχικό βίο, μελέτησε πολύ, απόκτησε μεγάλη σοφία και χάρη στις θρησκευτικές του αρετές έγινε Επίσκοπος της Τριμυθούντας και υπήρξε πολέμιος του Αρειανισμού.

Ο άγιος Σώζων ήταν βοσκός και όταν ήταν εθνικός λεγόταν Ταράσιος. Κάποτε πήγε στη Κιλικία και έσπασε το χέρι ενός χρυσού αγάλματος, το πούλησε και μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς. Μετά ομολόγησε στον έπαρχο την πράξη του και ρίχτηκε στη φωτιά για τιμωρία. Έτσι μαρτύρησε ο πράος βοσκός.