Ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας ήταν χριστιανός ασκητής της Αιγύπτου και θεμελιωτής του μοναχικού βίου. Γεννήθηκε στην Αιγυπτο στα χρόνια των μεγάλων διωγμών των χριστιανών επί Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Όατν ασκήτευε ο Άγιος δίδασκε στους μαθητές του ότι το να αφήσει κανείς τα επίγεια αγαθά είναι σαν να περηφρονεί μια δραχμή από χαλκό για να κερδίσει εκατό χρυσές.

Όταν έφτασε ώρα που ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος επρόκειτο να εγκαταλείψει αυτό το κόσμο ξαπλωμένοςστον αχυρώνα του στάβλου, ζήτησε να κοινωνήσει τα Άχραντα Μυστήρια. Οι Τούρκοι το απαγόρευαν. Ο ιερέας Θεόδωρος Παπαδόπουλος έφερε τη θεία Κοινωνία μυστικά μέσα σε ένα μήλο. Με ιερή συγκίνηση ο όσιος Ιωάννης κοινώνησε για τελευταία φορά. Ήταν 27 Μαΐου του έτους 1730.

Ο άγιος Σώζων ήταν βοσκός και όταν ήταν εθνικός λεγόταν Ταράσιος. Κάποτε πήγε στη Κιλικία και έσπασε το χέρι ενός χρυσού αγάλματος, το πούλησε και μοίρασε τα χρήματα στους φτωχούς. Μετά ομολόγησε στον έπαρχο την πράξη του και ρίχτηκε στη φωτιά για τιμωρία. Έτσι μαρτύρησε ο πράος βοσκός.