Δεν ξέρουμε πολλά πράγματα για την Αγία Μαρκέλλα την παρθενομάρτυρα. Όλα όσα ξέρουμε είναι οι μαρτυρίες των κατοίκων της Χίου. Οι ατοικοι διηγούνται πως στην παραλία, δίπλα στον ναό της βρίσκουν ματωμένα χαλίκια που με αυτά θεραπεύουν αρρώστιες. Από αυτό έγινε και γνωστή η Αγία.

Ο Άγιος Ισίδωρος υπηρετούσε σαν ναύτης στο βασιλικό στόλο, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου, και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια. Σε κάποια χρονική στιγμή που ο στόλος ήταν αγκυροβολημένος στη Χίο, έγινε καταγγελία από τον κεντυρίων Ιούλιο στο Ναύαρχο Νουμέριο ότι ο Ισίδωρος είναι χριστιανός. Ο Νουμέριος τον κάλεσε και ο Ισίδωρος του είπε ότι είναι Χριστιανός.

Όταν έφτασε ώρα που ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος επρόκειτο να εγκαταλείψει αυτό το κόσμο ξαπλωμένοςστον αχυρώνα του στάβλου, ζήτησε να κοινωνήσει τα Άχραντα Μυστήρια. Οι Τούρκοι το απαγόρευαν. Ο ιερέας Θεόδωρος Παπαδόπουλος έφερε τη θεία Κοινωνία μυστικά μέσα σε ένα μήλο. Με ιερή συγκίνηση ο όσιος Ιωάννης κοινώνησε για τελευταία φορά. Ήταν 27 Μαΐου του έτους 1730.

Ο Άγιος Χριστόφορος ήταν βάρβαρος και πολύ άσχημος και πολλές φορές στην αγιογραφία της εκκλησία μας τον βρίσκουμε με την μορφή σκύλου. Μια μέρα παρουσιάσθηκε ένα μικρό παιδί, το οποίο τον παρακάλεσε να τον περάσει στην απέναντι όχθη.