Ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας ήταν χριστιανός ασκητής της Αιγύπτου και θεμελιωτής του μοναχικού βίου. Γεννήθηκε στην Αιγυπτο στα χρόνια των μεγάλων διωγμών των χριστιανών επί Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Όατν ασκήτευε ο Άγιος δίδασκε στους μαθητές του ότι το να αφήσει κανείς τα επίγεια αγαθά είναι σαν να περηφρονεί μια δραχμή από χαλκό για να κερδίσει εκατό χρυσές.

Ο άγιος Δημήτριος ο πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης που τιμάται στις 26 Οκτωβρίου έζησε και γεννήθηκε στη πόλη περίπου το 280 μ.χ και διέπρεψε στον ρωμαικό στρατό με την γενναιότητά του. Λόγω της πίστης του στον Χριστό ο Άγιος μαρτύρησε και μετά θάνατον ο τόπος της ταφής του μοσχοβολούσε για αυτό και ονομάστηκε και μυροβλήτης.

Όταν έφτασε ώρα που ο άγιος Ιωάννης ο Ρώσος επρόκειτο να εγκαταλείψει αυτό το κόσμο ξαπλωμένοςστον αχυρώνα του στάβλου, ζήτησε να κοινωνήσει τα Άχραντα Μυστήρια. Οι Τούρκοι το απαγόρευαν. Ο ιερέας Θεόδωρος Παπαδόπουλος έφερε τη θεία Κοινωνία μυστικά μέσα σε ένα μήλο. Με ιερή συγκίνηση ο όσιος Ιωάννης κοινώνησε για τελευταία φορά. Ήταν 27 Μαΐου του έτους 1730.