Ο Άγιος Χριστόφορος καταγόταν από μια ημιβάρβαρη φυλή και λεγόταν Ρεμπρόβος, που σημαίνει αποδοκιμασμένος, κολασμένος.Μπορεί να έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.), όταν στην Αντιόχεια Επίσκοπος ήταν ο Άγιος Ιερομάρτυς Βαβύλας.
Ο Άγιος ήταν τόσο πολύ άσχημος, γι' αυτό και αποκαλείτο «κυνοπρόσωπος».

Κάποτε συνελήφθει αιχμάλωτος σε μάχη, που έγινε αναμεσα στο έθνος του και τα Ρωμαϊκά αυτοκρατορικά στρατεύματα. Κατατάγει στις Ρωμαϊκές λεγεώνες και πολέμησε κατά των Περσών, επί Γορδίου και Φιλίππου. Τότε ασπάστηκε και τον Χριστό και τη χριστιανική πίστη.
Όταν ήταν ακόμη κατηχούμενος, για να ευχαριστήσει τον Χριστό, πήγε σε μιά επικίνδυνη δίοδο του ποταμού και μετέφερε δωρεάν στους ώμους του εκείνους που ήθελαν να περάσουν το ποτάμι.
Μια μέρα παρουσιάσθηκε ένα μικρό παιδί, το οποίο τον παρακάλεσε να τον περάσει στην απέναντι όχθη. Ο Ρεμπρόβος τον σήκωσε στους ώμους του και με την βοήθεια του ραβδιού του ξεκίνησαν να περάσουν το ποτάμι.Αλλά όσο προχωρούσαν τόσο και πιό μεγάλο και βαρύ γινόταν το μικρό παιδί και ο Ρεμπρόβος κατάκοπος έφτασε στην αντίπερα όχθη.
-Νόμιζα ότι σήκωνα τον κόσμο όλο, είπε.
Το παιδί του απάντησε: «Μην απορείς, διότι δεν μετέφερες μόνο τον κόσμο όλο, αλλά και αυτόν που τον έπλασε. Είμαι Εκείνος στην υπηρεσία του Οποίου έθεσες τις δυνάμεις σου και για απόδειξη φύτεψε το ραβδί σου και αύριο θα έχει βλαστήσει», και αμέσως εξαφανίσθηκε.
Ο Ρεμπρόβος φύτεψε την ράβδο και την επομένη την βρήκε πράγματι να έχει βλαστήσει. Μετά το περιστατικό αυτό βαπτίσθηκε Χριστιανός από τον Άγιο Ιερομάρτυρα Βαβύλα, ο οποίος τον μετονόμασε σε Χριστόφορο.
Στην Ορθόδοξη αγιογραφία ο Άγιος εικονίζεται να μεταφέρει στον ώμο του τον Χριστό.
Κατά διωγμό των Χριστιανών λίγο μετά την βάπτισή του, είδε Χριστιανούς να κακοποιούνται από τους ειδωλολάτρες. Επαινέβει και τους παρατηρούσε για αυτό, αλλά ποιός να συλλάβει αυτόν τον γίγαντα; Καταγγέλθηκε όμως στον αυτοκράτορα και διατάχθηκε η σύλληψή του.
Έστειλαν διακόσιοι στρατιώτεςκαι τελικά τον βρήκαν την ώρα που ετοιμαζόταν να γευματίσει, ένα κομμάτι ξερό ψωμί ήταν το γεύμα του. Οι στρατιώτες πείναγαν και αυτοί και του ζήτησαν να το μοιραστεί και δεν θα τον κακομεταχειριζόντουσαν.Δεν έφτανε όμως ένα κομμάτι ψωμί για όλους. Ο Άγιος Χριστόφορος επικαλέστηκε το ονομα του χριστού για να φτάσει για όλους αυτό το ξερό κομμάτι ψωμί. Και πραγματικά έτσι και έγινε. Οι στρατιώτες έπεσαν στα πόδια του και του ζητούσαν να τους μιλήσε για τον Θεό του. Ο Άγιος Χριστόφορος με απλά λόγια τους είπε όσα είχε στη ψυχή του. Πολλοί πίστεψαν μετά από όλα αυτά που είδαν. Μετά τους οδήγησε προς τον Επίσκοπο Αντιοχείας Βαβύλα, ο οποίος, αφού τους κατήχησε, τους βάπτισε. Ο αυτοκράτορας Δέκιος πληροφορήθηκε όμως το γεγονός. Διέταξε τον θάνατο των στρατιωτών και τον Χριστόφορο προσπάθησε να τον μεταπείσει, αλλά οι προσπάθειέςήταν μάταιες. Τότε έστειλε δυό γυναίκες την Ακυλίνα και την Καλλινίκη, ελπίζοντας ότι θα τον παρέσυραν με την ομορφιά τους. Αντί να παρασύρουν τον Άγιο Χριστόφορο "παρασύρθηκαν" από εκείνον και έγιναν Χριστιανές
Ο Δέκιος τις θανάτωσε όπως και τον Άγιο. Τον αποκεφάλισε μετά από φριχτά βασανιστήρια το 251 μ.χ.