Άγιος βίος

αγιος πολυκαρπος

Ο Άγιος Πολύκαρπος δόθηκε σε πλούσια γυναίκα, νήπιο ακόμα γιατί οι γονείς του πέθαναν στη φυλακή για την χριστιανική τους πίστη. Η γυναίκα του έδωσε το όνομα του πατέρα του Παγκράτιο. Μεγαλώνοντας τον έκανε επιστατη στην τεράστια περιουσία της και στο σπίτι της. Κάποια χρονιά που η σοδειά δεν ήταν καλή ο Πολύκαρπος άνοιξε τις αποθήκες της θετής του μητέρας και μοίρασε τον καρπό τους πεινώντες. Όταν την άλλη μέρα πήγε η θετή του μητέρα στις αποθήκες τις είδε άδειες και άρχισε να μαλώνει τον Παγκράτιο. Εκείνος την άκουγε ατάραχος. Μόλις τελείωσε της λέει. -Είσαι σίγουρη ότι είναι άδειες οι αποθήκες; Πήγαν εκεί και οι αποθήκες ήταν γεμάτες. Τότε η θετή του μητέρα τον ονόμασε Πολύκαρπο δηλαδή ότι έφερε πολυ καρπό στις αποθήκες.
Ημέρα Εορτασμού: 
23 February
Γεννήθηκε: 
;
Πέθανε: 
167 μ. χ.
Γένος: 
Άνδρας
Ιδιότητα: 
Άγιος Πολύκαρπος Επίσκοπος Σμύρνης

Βιογραφία
Ο Άγιος Πολύκαρπος γεννήθηκε περί το 80 μ.Χ. και οι γονείς του λέγονταν Παγκράτιο και Θεοδώρα.Οι γονείς του είχαν φυλακιστεί γιατί ήταν Χριστιανοί και όταν πέθαναν στη φυλακή έδωσαν το μικρό σε μια άλλη γυναίκα η οποία τον υοθέτησε.Σε νεαρή ηλικία βαπτίστηκε χριστιανός. Ο Άγιος Πολύκαρπος μαζί με τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο υπήρξαν μαθητές του Ευαγγελιστή Ιωάννη. Λίγο πριν πεθάνει ο Άγιος Βουκόλος, Επίσκοπος Σμύρνης, χειροτόνησε ως διάδοχό του, τον Άγιο Πολύκαρπο.

Ο Άγιος Πολύκαρπος ήταν εκπρόσωπος της αποστολικής διδασκαλίας σε όλες τις Εκκλησίες της Ασίας.

Όταν ήταν γέροντας πια ο Άγιος Πολύκαρπος αναγκάσθηκε να μεταβεί στη Ρώμη, για να διευθετήσει το ζήτημα και άλλα δευτερεύοντα θέματα, με τον Επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο.
Όπως είναι γνωστό, οι Εκκλησίες της Μικράς Ασίας εόρταζαν το Πάσχα στις 14 του μηνός Νισσάν, σε οποιαδήποτε ημέρα και αν τύχαινε αυτό. Αντίθετα οι άλλες Εκκλησίες δεν εόρταζαν καθόλου το Πάσχα, αλλά αρκούνταν στον εβδομαδιαίο κατά Κυριακή εορτασμό της Αναστάσεως. Λόγω της διαφοράς αυτής η Εκκλησία της Ρώμης τηρούσε αυστηρή στάση έναντι των Μικρασιατών.

Μετά την επιστροφή του από την Ρώμη, υπέργηρος πλέον, προκάλεσε την οργή των ειδωλολατρών. Ο Κόιντος, ζηλωτής Χριστιανός, ο οποίος ήλθε στη Σμύρνη από τη Φρυγία, παρακίνησε ομάδα Φιλαδελφέων Χριστιανών να προσέλθουν στον ανθύπατο Στάτιο Κοδράτο, για να δηλώσουν σε αυτόν την ιδιότητά τους και την πίστη τους στον Χριστό, πράγμα το οποίο φυσικά προοιώνιζε θάνατο. Ο Άγιος Πολύκαρπος, πιεζόμενος από τους Χριστιανούς είχε φυγαδευτεί σε κάποιο αγρόκτημα. Τελικά ο Άγιος συνελήφθη το έτος 167 μ.Χ.

Ο Άγιος όταν του ζήτησαν να απαρνηθεί το Χριστό, απάντησε ότι τον υπηρετεί 86 έτη χωρίς να Τον εγκαταλείψει. Πως μπορούσε να τον αρνηθείτώρα. Ο ανθύπατος τότε διέταξε να τον ρίξουν στην φωτιά. Ο Γέρων Πολύκαρπος φόρεσε μόνος τα ιμάτιά του και περίμενε προσευχόμενος.
Η φωτιά σχημάτισε γύρω από το σώμα του Αγίου Πολυκάρπου, κύκλο χωρίς να τον αγγίζει. Τότε στρατιώτης εκτελεστής σκότωσε τον Άγιο με το ξίφος του. Το Ιερό λείψανο ρίφθηκε στην φωτιά, και οι πιστοί μάζεψαν τα ιερά λείψανα.

Ιερά Λείψανα: 

Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Προυσού Ευρυτανίας.
Το δεξί χέρι του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παν. Αμπελακιωτίσσης Ναυπάκτου.
Τμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στο Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τήν κλῆσιν τοῖς ἔργοις σου, ἐπισφραγίσας σοφέ, ἐλαία κατάκαρπος, ὤφθης ἐν οἴκῳ Θεοῦ, Πολύκαρπε ἔνδοξε∙ σύ γαρ ως Ἱεράρχης, καί στερρός Ἀθλοφόρος, τρέφεις τήν Ἐκκλησίαν, λογικῇ εὐκαρπίᾳ, πρεσβεύων Ἱερομάρτυς, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιο: 

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Καρπούς τούς λογικούς, τῷ Κυρίῳ προσφέρων, Πολύκαρπε σοφέ, ἀρετῶν δι᾽ ἐνθέων, ἐδείχθης ἀξιόθεος, Ἱεράρχα μακάριε· ὅθεν σήμερον, οἱ φωτισθέντες σοῖς λόγοις, ἀνυμνοῦμέν σου, τήν ἀξιέπαινον μνήμην, Θεόν μεγαλύνοντες.

Κάθισμα: 

Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τὸν τῆς χάριτος βότρυν ἐν τῇ ψυχῇ, ἀληθῶς γεωργήσας Πάτερ σοφέ, ὡς οἶνον ἐξέβλυσας, τὸν τῆς πίστεως λόγον, τὸν εὐφραίνοντα πάντων, Πιστῶν τὴν διάνοιαν, καὶ θαυμάτων ὤφθης ἀπέραντον πέλαγος· ὅθεν καὶ Μαρτύρων, καλλονὴ ἀνεδείχθης, πυρὶ τελειούμενος, καὶ φωτὸς ἀξιούμενος, ἀϊδίου Πολύκαρπε· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν Μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος: 

Τὴν τῆς σοφίας χρηστότητα ἀρυσάμενος, ἐξ αὐτῆς Πάτερ ἔπλησας θεογνωσίᾳ τὴν ποίμνην σου, καὶ τῆς παναγίας καὶ ἀρρήτου Θεότητος τὸ τρισήλιον ἤστραψας, τοῦ Πατρος τὸ ἀγέννητον, Υἱοῦ δὲ τὴν γέννησιν καὶ ἐκπόρευσιν Πνεύματος, μίαν Θεότητα, μίαν δόξαν τρανῶς ἐκδιδάξας, καὶ εἰδώλων ἀθεΐαν ἐκ ποδῶν ἀποποιήσας, καρπούς δὲ ὡρίμους, ψυχὰς πιστευόντων προσάγων τούτῳ ἔνδοξε, ἐν ᾧ βεβαπτίσμεθᾳ, εἰς ὃν καὶ πιστεύομεν, δοξάζοντες Κύριον.