Άγιος βίος

αγιος κοσμας

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός,που οι άνθρωποι ονόμασαν και Πατροκοσμάς, ήταν Ελληνορθόδοξος μοναχός. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Κώνστας, ενώ το επώνυμό του παραμένει άγνωστο. Το 1961 ανακηρύχθηκε άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και εορτάζεται στις 24 Αυγούστου.
Ημέρα Εορτασμού: 
24 August
Γεννήθηκε: 
1714 μ.χ
Πέθανε: 
1779 μ.χ
Γένος: 
Άνδρας
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Ο Άγιος Κοσμάς γεννήθηκε στο χωριό Ταξιάρχης της επαρχίας Αποκούρου που βρίσκεται κοντά στο χωριό Μεγάλο Δένδρο Ναυπακτίας, το 1714 μ.Χ. Είκοσι χρονών μετέβη στο Άγιο Όρος, για να σπουδάσει στο σχολείο του Βατοπεδίου. Ο Ο Άγιος Κοσμάς, ονομαζόταν αρχικά Κωνσταντίνος και μετά την αποφοίτηση του, πήγε στη Μονή Φιλόθεου, όπου έγινε μοναχός (1759 μ.Χ.) και κατόπιν Ιερομόναχος και έλαβε το όνομα Κοσμάς.

Ο Άγιος Κοσμάς γνώριζε ότι το γένος χωρίς παιδεία και γράμματα κινδύνευε αλλά δεν θεωρούσε τον εαυτό του άξιο να επωμιστεί μια τέτοια ευθύνη. Τότε πήγε στη Κωσταντινούπολη που ένας δάσκαλος , ο Χρύσανθος του έκανε μερικά μαθήματα για αυτό το σκοπό. Αφού πήρε την άδεια του Πατριάρχη Σεραφείμ, όργωσε κυριολεκτικά την Ελλάδα, διδάσκοντας στους «ραγιάδες» το λόγο του Θεού.
Ο Άγιος Κοσμάς, αρχικά κήρυξε στην Κωνσταντινούπολη και μετά στην Αιτωλοακαρνανία. Με νέα άδεια πήγε τα Δωδεκάνησα και το Άγιο Όρος. Μετά σειρά είχε η Θεσσαλονίκη, Βέροια, ολόκληρη η Μακεδονία, έφθασε μέχρι τη Χειμάρα και επέστρεψε στην Νότιο Ήπειρο και επισκέφτηκε στη Λευκάδα και την Κεφαλληνία. Πήγε ακόμη στη Ζάκυνθο, Κέρκυρα και ξανά στην Βόρειο Ήπειρο.

Απ' όπου περνούσε, έκτιζε σχολεία, εκκλησίες, δίδασκε.

Ο φθόνος των Εβραίων, σε συνεργασία με τους Τούρκους, είχε σαν αποτέλεσμα τον απαγχονισμό του Αγίου Κοσμά στο Κολικόντασι, στα χώματα της Βορείου Ηπείρου το 1779 μ.Χ. Το λείψανο του το έριξαν στα νερά του πόταμου Άψου με μια πέτρα στο λαιμό.. Όμως το λείψανο επέπλεε. Βρέθηκε από τον ιερέα Μάρκο κι ενταφιάσθηκε στη μονή της Θεοτόκου Αρδονίτσας Β. Ηπείρου.

Η κανονική πράξη της αναγνωρίσεως του ως αγίου έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 20 Απριλίου 1961 μ.Χ. Ακολουθία και βίο του έγραψαν ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο Σαπφείριος Χριστοδουλίδης, ο Θωμάς Πασχίδης και ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.
Τα λόγια του ήταν προφητικά, γεμάτα θεία χάρη και απλότητα.

Υμνολογία

Απολυτίκιο: 

Ἦχος α’. Τὸν ταφον σου Σωτὴρ.
Τὸν μέγαν ἀθλητήν, ὀρθοδόξων τὸ κλέος, Χριστοῦ τὸν μιμητὴν καὶ διδάσκαλον θεῖον, Κοσμᾶν τὸν ἰσαπόστολον, Αἰτωλίας ἀγλάϊσμα, τὸν παιδεύσαντα τὸ δοῦλον Γένος ἐνθέως καὶ συντρέξαντα εἰς τὴν ἀνάστασιν τούτου ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν.

Κοντάκιο: 

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς φωστὴρ νεόφωτος τὴν Ἐκκλησίαν, καταυγάζεις ἅπασαν, Εὐαγγελίου διδαχαῖς, Κοσμᾶ Χριστοῦ Ἰσαπόστολε· διὸ ἀξίως γεραίρει τὴν μνήμην σου.

Μεγαλυνάριο: 

Χαίροις Ἀποστόλων ὁ μιμητής, Κοσμᾶ Θεοφόρε, εὐσεβείας ὑφηγητά, τοῦ Εὐαγγελίου ὁ θεηγόρος κῆρυξ, καὶ τῶν πιστῶν ἁπάντων, θεῖον ἀγλάϊσμα.

Κόσμον φέρων θεῖον τῶν ἀρετῶν καὶ τοῦ μαρτυρίου τὸ διάδημα τὸ σεπτόν, κόσμησον εὐχαῖς σου ἀεὶ τὴν ᾿Εκκλησίαν καὶ σὺν παντὶ τῷ κόσμῳ, Κοσμᾶ μέγιστε.