Η Αγία Φεβρωνία, ήταν πολύ όμορφη και αυτή την ομορφιά πλήρωσε με τη ζωή της.Περιζήτητη νύμφη από ηλικία 17 ετών αν και εκίνη διάλεξε το δρόμο του μοναχισμού. Πήγε σε ένα μοναστήρι όπου εκεί ηγουμένη ήταν η θεία της Βρυένη και βρισκόταν , το μοναστήρι, στη Μεσσοποταμία. στα Σύνορα Βυζαντινού και περσικού κράτους..

Παρ 'ότι ήταν πολύ νέα προσαρμόσθηκε εύκολα στους δύσκολους κανόνες της μοναχικής ζωής. Έγινε δε υπόδειγμα για τις άλλες μοναχές για την προθυμία της και το ταπεινό της φρόνημα.

Μιά μέρα ένα στρατιωτικό σώμα το οποίο κατεδίωκε χριστιανούς, με επικεφαλής το Σελίνο (288 μ.Χ.) έφθασε και στο μοναστήρι της Φεβρωνίας. Οι άλλες μοναχές κατόρθωσαν να διαφύγουν, η Αγία όμως ήταν άρρωστη και δεν κατόρθωσε να μετακινηθεί. Κοντά της έμειναν η θεία της ηγουμένη Βρυένη και η αδελφή Θωμαΐς.

Οι στρατιώτες, μόλις είδαν τη Φεβρωνία, θαύμασαν την ομορφιά της.Γρήγορα γύρισαν και το ανέφεραν στον αρχηγό τους Σελίνο. Αυτός διέταξε και την έφεραν μπροστά του, αφού πρότεινε στη Φεβρωνία να τη δώσει σύζυγο στον ανεψιό του Λυσίμαχο, που κοντά του θα γνώριζε μεγάλη δόξα. Η Φεβρωνία, όμως, προτίμησε να μείνει μοναχή. Ο Σελίνος την σκότωσε με το ξίφος του.